De kerkganger lijkt uit het straatbeeld verdwenen, schrijft Stephan Sanders. Ook hij was lang niet in de kerk geweest: "Dat fysieke contact, die handen die rond zoeken, het moet relatief nieuw zijn, want ik ken het niet uit mijn vroegste jeugd."
Stephan Sanders ging een beetje proefgeloven. ‘Ik neem het woord God in de mond, om te zien of ik het kan uitspreken zonder te giechelen’, zei hij onlangs in Trouw. De komende tijd doet hij verslag van zijn vorderingen.
Met een lichte kater naar de kerk. Ik weet dat het me nooit eerder is overkomen, want in de tijd dat ik nog wel eens naar de kerk ging dronk ik niet, en vice versa.
Amsterdam op zondagochtend is een joggersparadijs, de strevende mens houdt hartslag en kilometers bij. Hij wil vooral ver, niet zozeer diep of hoog. Ik kan me herinneren dat joggers vroeger belachelijk werden gevonden: ze renden zomaar op straat, waar ze op de hielen werden gezeten door niemand anders dan zijzelf. Mensen riepen 'Houd de dief'. Helemaal niet meer aan de orde: de rennende mens in fluorescerend goed is een vertrouwd onderdeel geworden van het stadsbeeld. De kerkganger - die oogt nu vreemd.....Lees hier verder...
