zaterdag 3 juli 2021

Van satanist naar Rooms Katholiek - Zacharias King

“Het gezicht van de demon was onaantrekkelijk: het leek verbrand, was diep zwart, donkergroen van kleur. Toch trok deze demon mij aan.” Op zijn twaalfde mocht Zachary King al slapen bij volwassen vrienden uit een satanistenclub. “Het waren vaak vrienden van mijn ouders, of zelfs mensen uit onze kerk. Mijn ouders dachten dat ik daar veilig was. Maar we dronken bier en keken films voor 18 jaar en ouder. Het was 1978, internet was er nog niet.” Ook hield King zich bezig met satanische toverspreuken. “Als ik ruzie had met iemand, sprak ik een spreuk over de pestkop uit. Dan kwam hij de volgende dag niet op school. Negentig procent van mijn spreuken werkte.” Lees hier verder.....

vrijdag 28 december 2018

Is het rechtvaardig dat God iemand eeuwig straft in de hel?

God heeft alles goed, ja zelfs volmaakt geschapen en de mens is goed geschapen met het vermogen goed te doen en God lief te hebben. De mens heeft in het paradijs willens en wetens het gebod van God overtreden en tegen God gekozen. De straf hierop was de eeuwige dood. Dat wist de mens ook, het was dus volmaakt rechtvaardig geweest wanneer niemand gered zou zijn. Maar God heeft in Zijn liefde en genade Zijn eniggeboren Zoon gestuurd om de wereld te redden, maar die Zoon hebben de mensen aan het kruis geslagen en gedood, terwijl Hij geen enkele zonde gedaan had. God heeft dus oneindig veel meer gedaan voor ons dan we ooit hadden kunnen of mogen verwachten. Wanneer wij dan die genade van zijn geliefde Zoon afwijzen verdienen we de hel en het oordeel.

God geeft iedereen op aarde genoeg genade om in Hem te geloven en gered te worden, als we niet gered worden dan ligt dat aan het feit dat we die genade van God afgewezen hebben, dat we God zelf hebben afgewezen. Mensen kiezen zelf vrijwillig voor de hel, ze willen niet bij God zijn en de gedachte om bij Hem te zijn vervuld hen met afschuw. Zo gezien is het zelfs genadig dat ze niet bij God ‘hoeven’ zijn, Hij wil de mensen niet dwingen om bij Hem te zijn. En niet iedereen wordt in dezelfde mate gestraft. God is perfect rechtvaardig en straft iedereen in die mate die hij/zij verdient en niet iedereen in de hemel wordt evenveel beloond.

De reden dat die straf eeuwig duurt is dat een belediging van de oneindige majesteit van God een oneindige straf verdient. Gods majesteit is oneindig, groter dan onze voorstelling reikt. En omdat die majesteit oneindig is is de straf ook oneindig, duurt die eeuwig.

Voor een mens is alleen de staat waarin hij zich nú bevindt relevant. Wanneer ik bijvoorbeeld 10 jaar lang een goede verwarming in huis had, maar deze winter niet, dan is het geen troost dat ik vroeger wél verwarming had, het enige dat er toe doet is dat ik het nú stervenskoud heb. Voor iemand die nu steenrijk is is het niet relevant dat hij vroeger arm was, daar denkt hij niet meer aan, hij denkt alleen aan zijn rijkdom nu. Zo is een tijdelijke straf in de hel ook niet een echte straf, omdat de uiteindelijke staat, de staat van geluk in de hemel, het enige is dat telt. God straft daarom in de hel voor eeuwig, niet tijdelijk.

Het zou onrechtvaardig zijn wanneer God relatief kort straft ten opzichte van de eeuwige beloning die daarop volgt. Zelfs een straf van 1.000 jaar in de hel weegt toch in geen enkel opzicht op tegen een eeuwigheid in de hemel. Stel ik heb twee kinderen en we gaan die dag naar de Efteling. Vlak voor we weggaan prikt mijn zoontje met zijn vinger bewust en heel hard in het oog van zijn zusje. Stel dat ik dan zou zeggen: ‘nu moet je 5 seconden voor straf op de gang staan en daarna mag je samen met je zusje samen de hele dag naar de Efteling, daar gaan we lekker frietjes eten.” Dan zou die straf van 5 seconden toch niet rechtvaardig zijn ten opzichte van een beloning van een hele dag in de Efteling samen met zijn zusje die hij zo’n pijn gedaan heeft.

God straft niet eeuwig voor een tijdelijk zonde. Mensen die in de hel zijn blijven in hun staat van rebellie en opstand tegen God, ze willen niet gered worden. De mensen in de hel kunnen nog steeds zondigen en doen dat ook continue, ze vloeken God en maken hun zonde steeds erger. De mensen zelf maken de hel dus eeuwig. Het wordt wel zo uitgedrukt: “de deur van de hel zit van binnenuit op slot.”

In het leven na de dood is de eeuwigheid, er is geen tijd meer. Mensen kunnen dan ook niet meer een bepaalde tijd gestraft worden, omdat er geen tijd meer is. Er is alleen maar eeuwigheid.


Daarom is het zo essentieel dat we nu en in dit leven ons bekeren, er is geen tweede kans en we weten niet wanneer onze dood zal zijn of wanneer Onze-Lieve-Heer terug zal komen om te oordelen.

Meer weten:







dinsdag 27 februari 2018

Eucharistische mirakelen bewijzen Christus’ tegenwoordigheid – en toch geloven de mensen niet

MICHAËL DEKEE 

Eucharistisch wonder van Lanciano

Doorheen de hele kerkgeschiedenis zijn er meer dan 150 Eucharistische mirakelen gebeurd, in alle hoeken van de wereld. En er blijven nieuwe wonderen gebeuren tot op vandaag. Wonderen kunnen verschillend van aard zijn: zo zijn er bloed- en vleeswonderen (hosties die in vlees veranderen en/of waar bloed uit komt), conserveringswonderen (geconsacreerde hosties die niet vergaan), brandwonderen (hosties die onaangeroerd uit het vuur gehaald werden) en boomwonderen (hosties die in een boom werden gestopt en waar een miraculeus kruis uit groeide of werd gemaakt). Het oudst bekende wonder is dat van Lanciano, Italië, dat gebeurde omstreeks het jaar 750. Het meest recent goedgekeurde wonder is dat van Legnica in Polen, dat plaatsvond in 2013.


Het wonder van Legnica. In een geconsacreerde Hostie die op de grond was gevallen en in water was gelegd, verscheen een rode vlek: een hartvormig stukje hartspierweefsel.

Ook in België en Nederland vonden er in de loop van de eeuwen verschillende Eucharistische mirakelen plaats waaronder in Herentals, Brussel, Gent, Viversel, Middelburg, Amsterdam en Boxmeer.

Alle Eucharistische mirakelen die wetenschappelijk worden onderzocht, krijgen steeds dezelfde conclusie: het vlees is weefsel van de hartspier van een man van ongeveer 30 jaar, in doodsstrijd; het bloed is menselijk: het heeft menselijk DNA en heeft bloedgroep AB. Het weefsel en het bloed van alle onderzochte mirakels is duidelijk afkomstig van één en dezelfde persoon. Bovendien is bloedgroep AB relatief zeldzaam, behalve bij mensen uit het Midden-Oosten en onder Joden.

Lijkwade van Turijn

Voorbeelden van Eucharistische wonderen die werden onderzocht zijn die van Lanciano (Italië); Tixtla (Mexico); Legnica (Polen); Buenos Aires (Argentinië). Opvallend is dat de resultaten van het bloedonderzoek overeenkomen met die van het onderzoek van de Lijkwade van Turijn. Ook daar vond men dat de aanwezige bloedsporen bloedgroep AB hadden.


 
Dr. Castañon is een wetenschapper die eigenlijk een overtuigde atheïst was, maar zich bekeerde tot het katholiek geloof toen hij een Eucharistisch wonder onderzocht. Hij getuigde hoe de verbazingwekkende resultaten van het onderzoek van het wonder van Buenos Aires van de jaren 1990 hem met verstomming sloegen. Hij liet het staal onderzoeken in verschillende laboratoria, zonder te zeggen waar het van afkomstig was. Eén van de onderzoekers vroeg hem: “Leg mij eens uit hoe jij het hart uit een dode persoon haalt en het levend tot mijn lab in New York brengt?” Hij had de spiervezels namelijk nog zien bewegen. Dr. Castañon vertelde hem toen: “Het is niet wat je denkt. Dit staal komt van een geconsacreerde Hostie.” De onderzoeker wist niet waar hij het over had en was met stomheid geslagen.

Eucharistisch wonder van Buenos Aires, 1996

Dr. Castañon nam toen ook contact op met de onderzoekers van het Eucharistisch wonder van Lanciano (dat een grove 1300 jaar eerder plaatsvond), en die zeiden dat zijn resultaten overeenkwamen met die van hen: “Het weefsel is afkomstig van dezelfde persoon.” Het bloed en het DNA is namelijk hetzelfde.

Zie hieronder de video met het getuigenis van doctor Castañon:


Waarom gebeuren deze wonderen?

God laat deze wonderen geschieden om de mensen te helpen te geloven in de Werkelijke Tegenwoordigheid van Jezus Christus in dit Heilig Sacrament.

Eén van de steevaste tekenen van een Eucharistisch mirakel is dat het geloof weer toeneemt en de mensen weer meer eerbied hebben voor Jezus in dit Sacrament. Vaak kwam er een hele bedevaart op gang en werden er plechtige processies gehouden ter ere van het ‘Sacrament van Mirakel’. Zonder deze wonderen zou het geloof en de liefde voor dit Sacrament reeds lange tijd uitgedoofd zijn, want zij zijn hét bewijs bij uitstek dat Christus letterlijk bedoelde wat hij heeft gezegd in het Evangelie: Ik ben het levende brood, dat uit de hemel is neergedaald. Als men van dát brood eet, zal men leven in eeuwigheid. En het brood dat Ik zal geven, is mijn vlees, voor het leven van de wereld. (Joh. 6,50-52)
Echter, ondanks de talloze wonderen en wetenschappelijke bewijzen geloven velen nog steeds niet. Daarom is het belangrijk om deze wonderen, die vaak in de doofpot gestopt worden, meer bekend te maken.

zondag 4 februari 2018

Mythes over homoseksualiteit

Onderstaand een overzicht met 5 veel voorkomende mythes over homoseksualiteit. Het is belangrijk te benadrukken dat het noemen van deze feiten geenszins voortkomt uit de behoefte om homoseksuele mensen te beledigen. Maar ik wil met dit artikel veel voorkomende misvattingen wegnemen. Ik baseer me hierbij zo veel mogelijk op de feiten en mochten er fouten in dit overzicht staan dan sta ik open voor correctie.

1e Mythe: Homoseksualiteit is volledig normaal

De Rooms Katholieke Kerk leert dat homoseksuele handelingen tegennatuurlijk zijn: “Steunend op de heilige Schrift, die deze betrekkingen voorstelt als een ernstige ontaarding, heeft de Overlevering steeds verklaard dat ‘homoseksuele daden intrinsiek ongeordend zijn’. Ze zijn in strijd met de natuurwet.[1]. Maar niet alleen de Kerk zegt dat homoseksualiteit niet normaal is.

Tot 1973 was homoseksualiteit een van de diagnoses in het Diagnostic and Statistical Manual (DSM). Dat het nu niet meer in deze lijst staat als een psychische stoornis heeft niet te maken met wetenschappelijke feiten, maar met druk vanuit homo-activisten en de media. De beslissing werd door een stemming genomen, alsof je kunt stemmen over de vraag of iets een psychische stoornis is of niet. Over de feiten kun je niet stemmen, de werkelijkheid verandert niet door erover te stemmen.

Homoseksualiteit komt ook niet veel voor, in dat opzicht is het niet ‘gewoon’. Weliswaar doen nog steeds getallen de ronde als zou 10% van de bevolking homoseksueel zijn, maar volgens een van de grootste wetenschappelijke studies, in lijn met vele andere studies, is minder dan 2% van de mannen homo- of biseksueel en minder dan 1,5% van de vrouwen. Wanneer je kijkt naar mensen die aleen homoseksueel, aangetrokken tot eigen geslacht, zijn is het zelfs duidelijk minder dan 1% (Office of National Statistics (2010).

Maar ook homo’s zelf zeggen het. Joop Braakhekke vindt homoseksualiteit tegennatuurlijk: "Normaal is mannetje, vrouwtje en dan samen kindertjes krijgen" "Mijn ouders accepteerden me zoals ik was. Al vond mijn vader, een echt natuurmens, dat homoseksualiteit wel 'tegennatuurlijk' was. Dat is het ook, zelfs in mijn ogen."[2]. De modeontwerpers van het wereldberoemde kledingmerk Dolce & Gabbana zeggen dat het gezin "geen modegril" is. "Daarin (in het gezin - HB) is er een bovennatuurlijk gevoel van verbondenheid", aldus Gabbana. "Het enige gezin is de traditionele. Geen chemische nakomelingen en verhuurde baarmoeders: het leven heeft een natuurlijk verloop; er zijn dingen die niet moeten worden veranderd."[3] Laten we ook kijken wat een aantal bekende homo’s zelf zeggen. Gordon valt eigenlijk niet op homo's, de Topper overweegt dan ook weer een relatie aan te knopen met een vrouw. "Ik vind vrouwen sowieso liever, zorgzamer en begripvoller." "Die keiharde homowereld, daar moet ik niks van hebben"[4].

2e Mythe: Homoseksualiteit is aangeboren

Een van de verklaringen die wordt gegeven voor het aangeboren zijn van homoseksualiteit is dat het veroorzaakt zou worden door veranderingen in de hormoonspiegel tijdens de zwangerschap. Voor die theorie is echter geen bewijs gevonden[5]. Zelfs grote afwijkingen in de hormoonspiegel leiden niet tot homoseksualiteit[6].

Een andere mogelijkheid is dat homoseksualiteit een genetische oorzaak heeft. Wanneer iets genetisch bepaald wordt zou je verwachten dat eeneiige tweelingen, die dus genetisch identiek zijn, ook beide homoseksueel of heteroseksueel zijn. Dit blijkt echter niet het geval te zijn, de overeenkomst is slecht 10% a 11%[7], veel te weinig voor het vaststellen van een duidelijk genetisch verband. Daarnaast hebben twee-eiige tweelingen meer kans om eveneens homoseksueel te zijn, dan andere broers of zussen, dat zou je niet verwachten wanneer de oorzaak genetisch is. Twee-eiige tweelingen verschillen genetisch gezien immers evenveel van elkaar als gewone broers of zussen.

3e Mythe: Homoseksualiteit kan niet psychologische verklaard worden

Psychologisch onderzoek naar homoseksualiteit laat zien dat er een sterke samen hang is met de volgende zaken.

·        Zij die als volwassene homoseksueel of lesbisch zijn vertonen in hun jeugd gender non-conform gedrag. Dit betekent dat jongens die later homoseksueel zijn minder jongensachtig gedrag hebben in hun vroege jeugd en lesbische vrouwen minder vrouwelijk gedrag in hun jeugd. Ze voelen zich inferieur wat hun man zijn en mannelijkheid betreft, of minder vrouw en vrouwelijk. Vaak hebben ze weinig vrienden van hetzelfde geslacht.

·        De tweede factor is dat de relatie met de ouder van hetzelfde geslacht meestal afwezig is of min of meer negatief. In de ontwikkeling van de jongen speelde het mannelijke aspect te weinig een rol en in het geval van een vrouw het vrouwelijke element. Tegelijkertijd gebeurd het vaak dat de ouder van het andere geslacht te dominant aanwezig was[8].

·        Het derde opvallende fenomeen is dat homoseksuelen hoog scoren op tests voor emotionele instabiliteit en neurotische tendensen[9].

Hetzelfde is te horen wanneer we spreken met bekende homo’s over de problematische band met hun ouders en over gender non-conform gedrag.

De zanger Gordon speelde als kind vooral met buurmeisjes, terwijl zijn broers stoer rondliepen en soms knokten. Aan zijn vader heeft hij liefdevolle herinneringen, maar ook mindere, omdat vader een drankprobleem had. Soms werd hij agressief en sloeg het meubilair stuk[10].

Carlo Boszhard en zijn moeder Wil zijn onafscheidelijk. "Mijn moeder verzorgt me in alles". Acht jaar geleden kocht hij het huis naast zijn eigen huis voor zijn ouders. "Hij heeft nog nooit gekookt in zijn eigen keuken", onthult zijn moeder in het ochtendblad. De 38-jarige Boszhard schaamt zich niet voor zijn hechte relatie met zijn 65-jarige moeder[11].

Pim Fortuyn had een vaak ongelukkige jeugd en had last van depressies. Afgewezen en verlaten worden, onder andere door zijn vader, is hem zo vaak overkomen dat het een obsessie is geworden[12]. De vader van Pim Fortuyn was weinig thuis, maar met zijn moeder had hij een speciale band.[13]” Pim kon eigenlijk zijn hele leven moeilijk met zijn vader overweg[14].

Over Marc-Marie Huijbregts wordt gezegd: “Een niet rimpelloos verlopen schooltijd met tal van onvrijwillige locatiewisselingen, want hier was een extreem ventje dat al in de vijfde klas doodleuk in een India-bloes van zijn zus verscheen. Thuis zong hij Diana Ross en Barbra Streisand mee 'op hún hoogte', maar als vader met een slok op binnen kwam, was het zaak ogenblikkelijk te stoppen met falsetzingen. Had pa de pest aan. Dan kantelde de stemming. “Uit mijn jeugd kan ik me geen enkel goed gesprek met mijn vader herinneren. Ik heb ook nooit gezegd: pappa ik ben homo.”…. Een kind dat zijn vader uit de kroeg moest halen, klassieker kan het niet[15].

Over Paul Haenen staat in de NRC: “Zijn ouders hadden een slecht huwelijk, waarbij de jonge Paul als tussenpersoon moest fungeren. Hij loodste zijn moeder, die aan straatangst leed, door het leven nadat zijn vader het gezin verliet. Daarbij had hij nog zijn eigen worsteling met zijn homoseksualiteit en zijn grote eenzaamheid. Vriendjes had hij niet. Hij was een nerveus kind, vertelde hij aan Opzij, en had de basale angst om naar buiten te gaan van zijn moeder geërfd. ,,Ik moet mezelf altijd forceren. Mijn eerste opwelling is gewoon lekker thuis te blijven. Maar van jongs af aan weet ik wat er gebeurt als ik toegeef aan die angst: een leven als dat van mijn moeder. En dat is het laatste dat ik wil.'[16]'

4e Mythe: Ook homo’s hebben stabiele liefdevolle relaties, net als heteroseksuelen

Het beeld dat over het algemeen gegeven wordt is dat homoseksuele relaties vergelijkbaar zijn met heteroseksuele. De realiteit is echter heel anders. Wetenschappelijk onderzoek laat zien dat minder dan 22% van de homoseksuele relaties exclusief monogaam is en dat die exclusief monogame relaties in 60% van de gevallen korter dan 1 jaar duren en slechts 7% duurt langer dan 5 jaar[17], in een andere studie was dit percentage van monogaam leven gedurende meer dan 5 jaar slechts 4,5%[18]. Meer dan 25 geleden werd in onderzoek al vastgesteld dat het aantal verschillende seksuele contacten voor mannen zonder stabiele relatie gemiddeld 115 is en voor homoseksuele mannen met een stabiele relatie gemiddeld 45[19]. Een Nederlandse studie liet zien dat homoseksuele mannen in een stabiele relatie gemiddeld 6-10 verschillende seksuele contacten hebben per jaar en dat een relatie gemiddeld 1,5 jaar duurt[20]. Het hebben van honderden verschillende sekspartners is voor homoseksuele mannen normaal en dit aantal is vele malen hoger dan voor promiscueuze heteroseksuele mannen.

Lesbische relaties zijn veel stabieler dan homoseksuele relaties, maar toch nog vele malen minder stabiel dan heteroseksuele relaties. Twee onderzoeken laten zien dat lesbische relaties in 15 – 17% van de gevallen niet langer dan 5 jaar duurt[21]. Verder had 72% meer dan 5 bedpartners en 41% meer dan 10, vier keer zo veel als het geval is bij heteroseksuele vrouwen[22].

Logischerwijs is hetzelfde te horen wanneer u naar de verhalen luistert van (bekende) homo’s. Onno Hoes zegt: “In de homoscene is over het algemeen de seksuele moraal anders dan in de heterowereld. Daar gebeuren dingen sneller en openlijker. Daar komt die losheid vandaan, die in onze vriendenkring geaccepteerd is.[23]” Of luister naar Raoul, de vriend van Gordon, die meerdere keren door hem bedrogen is: “In de afgelopen maanden is het meerdere keren gebeurd. Ik wist niet wat ik hoorde. Het doet zoveel pijn als ik erover praat[24]”.

Bij Gerard Joling is het niet anders, hij geeft toe dat hij niks tekort komt. "Het is niet dat ik bol sta van de onenightstands, maar ik zit niet stil. Ik laat de pony grazen. Dat heeft lang niet altijd met liefde te maken", weet hij. "Vaak met lust, maar ook dat hoort erbij.[25]"

5e Mythe: Homo lopen geen bijzonder risico’s

De gevolgen van promiscuïteit onder homo’s kunnen niet uitblijven. Allereerst natuurlijk door een groot risico op SOA’s, zo lopen homo’s 23 keer zo veel kans op HIV besmetting![26] De levensstijl leidt ook tot vele bizarre gewoontes en seksuele misvormingen, zelfs in de meest stabiele homo-relaties heeft 43% last van seksuele disfuncties (impotentie, masochisme, sadisme en voyeurisme)[27]. De seksuele perversies hebben niet alleen gevolgen voor de homoseksuele man zelf, maar er is ook een groter risico op kindermisbruik. Homoseksuele mannen misbruiken 10-20 keer zo vaak minderjarige jongens als heteroseksuele mannen minderjarige meisjes misbruiken[28]. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het kindermisbruik in de Katholieke Kerk in Nederland in zes van de zeven gevallen bestond uit mannen die (minderjarige) jongens misbruikten [29]. Een kwart van de homoseksuele mannen zegt seks te hebben gehad met minderjarige jongens onder de 16 jaar[30].

Maar er zijn vele andere risico’s:
·        De kans op zelfmoord onder homoseksuele mannen in een homo’huwelijk’ is 8 keer zo hoog als normaal[31].
·        De levensverwachting is 10-15 jaar korte als bij heteroseksuele mannen en vrouwen[32].
·        Ook is de kans op huiselijk geweld erg hoog[33].

Al deze problemen zijn niet te ontkennen en moeten ons in het algemeen belang en in het belang van de homoseksuelen zelf ertoe aanzetten om hulp aan te bieden. Het is dus simpelweg niet waar dat het eenvoudigweg een andere variant is binnen het spectrum aan seksuele voorkeuren en die geen consequenties heeft voor gezondheid en levensverwachting.

6e Mythe: Homo’s worden veel en ernstig gediscrimineerd

De problemen van psychologische en fysieke aard kunnen op geen enkele wijze verklaard worden door discriminatie of uitsluiting. Het feit dat de meeste homo’s geen stabiele relaties kunnen onderhouden kan niet verklaard worden vanuit het idee dat de maatschappij hen afwijst. Evenzeer kan de neiging tot promiscue gedrag, geweld tussen homo partners, verhoogd risico op zelfmoord, depressies, et cetera verklaar worden vanuit sociale vooroordelen of iets dergelijks. Voor de stelling dat deze problemen met discriminatie samenhangen is simpelweg geen wetenschappelijk bewijs.

Dat die samenhang er niet is is ook te merken wanneer we homoseksuelen vergelijken met andere groepen die gediscrimineerd worden, zoals Joden, Zigeuners, Negers of Ierse katholieken. Laatstgenoemde groepen worden ook gediscrimineerd, maar de problemen die homoseksuelen hebben komen bij deze groepen niet zo veel voor.

Het is bovendien zo dat de problemen niet verminderen in landen waar de acceptatie van homo’s sterk gestegen is, zoals Nederland en Denemarken. Het is zelfs zo dat veel van de gezondheids- en psychische problemen sterk toegenomen zijn na de zestiger jaren van de vorige eeuw, terwijl de acceptatie in diezelfde tijd is toegenomen.






[1] Katholieke Catechismus, art. 2357
[5] Gooren & Byne (2009) p. 2444
[6] Gooren & Byne (2009) p. 2433
[7] Bailey et al. (2000) / Långström et al. (2010)
[8] Voor een overzicht van wetenschappelijke literatuur zie: van den Aardweg (1986); van den Aardweg (2011).
[9] van den Aardweg (1986), (2011).
[17] Bochow (1995) / Dannecker (1990).
[18] McWhirter & Mattison (1984).
[19] Dannecker (1991).
[20] Xiridou (2003).
[21] Gundlach & Riess (1968a) / Bell & Weinberg (1978).
[22] Harry (1984).
[26] Baklinski (2013).
[27] McWhirter & Mattison (1984).
[28] Walmsley & White (1979) / teachers Cameron (1985; 2007) / John Jay Report (2004) / Cameron (2005).
[29] Deetman, Seksueel misbruik van minderjarigen in de rooms-katholieke kerk, 2011
[30] Bell & Weinberg (1978) / Jay & Young (1979) (in deze laatste studie zei 30% open te staan voor contacten met minderjarigen
[31] Mathy et al. (2011).
[32] Cameron & Proctor (2013).
[33] Cameron (2003) / Finneran & Stephenson (2012) p. 180.

maandag 8 januari 2018

Het ware gezicht van het Hindoeïsme

6 december 2016

1. Onlangs heeft Unesco yoga uitgeroepen tot immaterieel erfgoed. Yoga is wereldwijd razend populair. Daarom wordt het tijd om het ware gelaat van het Hindoeïsme, waarvan yoga een uiting is, te onthullen. Als bron hiervoor heb ik het boek genomen ‘Death of a guru’, geschreven door Rabindranath Maharaj; en meerdere van zijn conferenties die ik op het internet gevonden heb. Het boek is ondertussen in meer dan 35 talen vertaald en kent miljoenen en miljoenen oplagen. Het is een autobiografisch bekeringsverhaal van de auteur, Rabindranath, afgekort Rabi. Rabi komt uit de hoogste kaste, die van de brahmanen, en zijn grootvader en vader waren gerespecteerde yogi’s en goeroes. Hijzelf was voorbestemd om in de voetstappen van grootvader en vader te treden, waarvoor hij overigens heel veel inspanningen gedaan heeft, maar zijn verhaal is anders uitgekomen. Sinds vele jaren trekt Rabi de wereld rond om overal conferenties te geven om de waarheid over Oosterse godsdiensten te onthullen.

India is een land dat heel veel problemen kent: er is grote armoede, heel grote materiële nood, er zijn veel bedelaars, er is veel criminaliteit en corruptie, meer dan waar ook! Heel veel Amerikanen en Europeanen hebben een heel aantrekkelijk idee over India. Zoiets als: een land waar overal mensen zitten te mediteren, een land waar alleen maar vrede, kalmte en rust is. Het Hindoeïsme zou veel toleranter zijn dan andere godsdiensten. Maar dit beeld klopt niet! Er is in India meer religieuze intolerantie dan in alle andere landen van de wereld tezamen! Dat is een feit, dat is de waarheid. Westerlingen hebben een heel verwrongen beeld over India, over het Hindoeïsme en andere Oosterse godsdiensten.
India is wellicht het miserabelste land ter wereld. En dat komt door het kastesysteem. Het kastesysteem is niet sociaal, maar religieus. Het komt van de Hindoegeschriften. De Bhagavad Gita, het voornaamste geschrift van het Hindoeïsme, beschrijft het kastesysteem in het eerste hoofdstuk. Het kastesysteem wordt gepropageerd door de populairste god van het Hindoeïsme, Krishna. Wie zich wat verdiept in het Hindoeïsme komt tot de vaststelling dat het godsdienst is die totaal verschilt van het christendom en de islam. Tegenwoordig bestaat er in Europa en in Amerika een tendens om te zeggen dat alle godsdiensten dezelfde waarheid verkondigen en dezelfde god hebben. Dat klopt niet. Er zijn enkele overeenkomsten, maar als je de belangrijkste leringen beschouwt, zie je dat er grote verschillen zijn. Het kastesysteem vind je niet in Europa, want het komt niet voor in de Bijbel. Volgens de Bijbel is iedereen gelijk. Dit principe wordt en werd natuurlijk niet door iedereen in praktijk gebracht, denk maar aan de slaven, aan de kolonies; maar diegenen die zo handelden waren slechts naam-christenen! Alle mensen zijn gelijk, zegt de Bijbel. Dat is niet zo in India! In India zijn er 4 kasten. Je behoort tot de kaste van je vader. Je naam verraadt tot welke kaste je behoort. Tijdens je leven kan je niet van kaste veranderen. 80% van de mensen behoort tot de lagere kaste. Daarnaast heb je nog 200 miljoen outcasts, kastelozen. Ze zijn het laagste van het laagste, ze zijn van geen waarde. Neem nu Calcutta. In Calcutta leven ongeveer 1 miljoen mensen op straat, en dat sinds heel lang. En dat is niet omwille van de een of andere ramp! Deze mensen worden op straat geboren en ze sterven er. Op straat lopen ook ratten rond, ze zijn groter dan de baby’s. Ze worden niet gedood, want ze zijn heilig volgens de Hindoegeschriften. Moeders zijn bang dat hun baby’s door de ratten geroofd worden. De mensen leven er tussen het afval – dat wordt nooit opgeruimd. Zo is het in elke stad van India. De grootste slums tref je aan in Mumbai, daar leven 1,5 miljoen mensen op straat. In de slums zijn geen wegen, er is geen stromend water, geen elektriciteit, geen riolering, geen toiletten. Ter vergelijking, het Brussels gewest telt zo’n 1,1 miljoen inwoners. Er zijn 5 openbare ziekenhuizen verdeeld over 11 sites. De slums hebben geen hospitalen, geen dokters. De Indische dokters komen uit de hogere kasten, maar ze gaan niet naar de slums. Als er dokters zijn, zijn het christenen, en ze doen het uit liefde!
Als een 5-jarig kind uit de slums andere kinderen ziet die naar school gaan, wil het ook gaan. Maar dat is onmogelijk omdat hij  of zij outcast is. Zulk een kind zal opgroeien en vader worden, en het zal hetzelfde zeggen tegen zijn zoon. En zo generatie op generatie! Meer dan 200 miljoen mensen hebben dus geen scholing, geen job, geen inkomen of positie. Het zijn nobodies. Daarentegen heb je de brahmanen. Zij vormen de hoogste kaste. Het is een priesterlijke, koninklijke kaste. Je kunt enkel priester worden, of yogi of goeroe als je tot deze kaste behoort. Volgens de Hindoe geschriften is een goeroe groter dan God. De Hare Krishna beweging is opgericht door een man uit Calcutta. Hij was een zakenman, geen brahmaan. Daarom wordt deze beweging in India niet geaccepteerd. Er zijn maar heel weinig Indiërs die tot de Hare Krishna beweging behoren. Maharishi Yogi, de goeroe van John Lennon en de andere Beatles, was evenmin geaccepteerd in India, want hij was geen brahmaan. Ook  Bhagwan Sri Rajneesh, de goeroe met zijn 95 Rolls Royces, was niet in India geaccepteerd.  De meeste grote goeroes in het Westen, die veel succes hebben, zijn geen brahmanen. Ze hebben geen succes in India.
Brahmanen zijn bevoorrechte mensen; ze zijn geschoold, hebben een goede positie, veel voorrechten, hebben veel macht. Ze behoren tot de goddelijke kaste. Ze worden aanbeden; mensen komen naar hen toe om geld te offeren om zo een goed karma te bekomen. Daardoor worden ze nog rijker! 

De grootvader van Rabi was een Hindoe hogepriester  en goeroe van Benares. Benares is de heilige stad van India, het Mekka van India! Want de Ganges loopt er doorheen. Hindoe geschriften leren dat de Ganges een god is. Miljoenen mensen pelgrimeren jaarlijks naar Benares en naar de Ganges. Elk jaar worden ongeveer 1 miljoen dode dieren zoals olifanten, buffels, apen, paarden, koeien, geiten, schapen, honden, … ratten, in de Ganges gegooid. Hindoes komen van ver met de karkassen van hun dieren, op karren geladen, soms tot van 200 km ver, in de brandende zon, om ze in de Ganges te werpen. Want ze geloven in reïncarnatie (reïncarnatie komt uit India!) Elke Hindoe wil dat zijn dier een beter volgend leven heeft. Daarnaast wil elke Indiër bij zijn dood gecremeerd worden en dat zijn assen in de Ganges gegooid worden. Ongeveer 1 miljoen dode Indiërs worden jaarlijks in de Ganges gegooid. De meeste mensen zijn arm. Als iemand sterft, komt de familie met het lijk naar Benares, of naar een andere stad aan de Ganges. Maar dan realiseren ze zich dat ze hout moeten kopen voor de crematie. En er is veel hout nodig omwille van de vele lichaamsvochten. En het vuur is volgens de religieuze voorschriften nodig! Omdat ze weinig geld hebben, kunnen ze maar 2 of 3 stukken hout kopen, maar dat is natuurlijk veel te weinig. De rest van het lichaam wordt in de Ganges gegooid. De Ganges, de heilige rivier van de Hindoes, is de meest gepollueerde rivier van heel Azië. Het is een heel groot probleem. De regering bespreekt dit probleem dagelijks. Maar er is geen oplossing want de schriften zeggen dat het zo moet gebeuren! De Ganges is god! Kan deze lering wel van God komen als je ziet hoe destructief dit alles is? Godsdienst is dus niet altijd goed. Godsdienstige leringen kunnen schadelijk en destructief zijn. Daaruit blijkt dat vele leringen van mensen afkomstig zijn!
En dan komen Indiërs op bedevaart vanuit heel de wereld, naar Benares. Ze gaan naar de Ganges, want ze geloven dat de Ganges god is. En dan is er toch iets heel merkwaardigs! Indiërs zijn heel hygiënisch – zelfs heel arme mensen zitten voortdurend aan de rivier om zich te wassen, en ze schrobben hun huizen. Alles moet proper zijn. En dan gaan ze naar de Ganges, en ze dalen af in het water. In het water drijven gezwollen karkassen van een buffel, van een varken, of van een aap … Toch stoort het deze mensen niet, ook niet de vreselijke stank – want het is god! Ze gaan in het water en doen hun rituele wassingen; ze drinken het water 3 maal om verlossing te krijgen. Verlossing moet je immers zelf bewerken! Verlossing door werken. Maar wat gebeurt er: duizenden en duizenden Hindoes worden ziek door hun rituele wassingen in de Ganges. En ze sterven. Zo sterk is religie! Maar bacteriën zijn ook heel sterk! 
En dan arriveert er een bus met pelgrims! Ze zijn allemaal heel opgewonden! Ze gaan recht naar het water om er in af te dalen en hun rituele wassingen te doen! En ze drinken het water 3 maal, want ze willen verlost worden. En die pelgrims zijn Europeanen: Duitsers, Fransen, Zwitsers, … ze zijn gekomen samen met hun begeleidende goeroe. Het zijn New Agers die aan yoga doen, en aan meditatie! Het zijn mensen die goed geschoold zijn, en die weten wat goede hygiëne is. Maar ze gaan in hetzelfde water, want hun goeroe heeft hun verteld dat het god is; en zij geloven dat. En terwijl ze in het water afdalen, drijft een karkas van een koe voorbij, of van een geit of een schaap. En het stoort hen niet! En sommigen van hen worden ook ziek. Zo sterk is religie!! Het probleem groeit elke dag, en er is geen oplossing!

2. De grootvader van Rabi was dus hogepriester in Benares. Op een bepaald moment ging hij naar Trinidad – een eiland in de Caraïbische zee, voor de kust van Venezuela. Er wonen daar heel veel Hindoes. Grootvader was daar eveneens hogepriester, yogi en goeroe. Doordat hij met Hindoe occultisme bezig was, beschikte hij over bepaalde krachten – iets wat algemeen voorkomt onder wijze mannen in India! In zijn familie werd er gefluisterd dat dit kwam doordat hij zijn eerste zoon aan de goden geofferd had; een praktijk die niet ongebruikelijk is! Op een dag werd hij onverklaarbaar rijk door het aanroepen en aanbidden van de god van de rijkdom, Lakshmi. Na zijn dood had de familie af te rekenen met demonische fenomenen.
De vader van Rabi was eveneens hogepriester, yogi en goeroe. Hij was heel populair. De dag na zijn huwelijk – en je weet, de partners kennen elkaar niet want in India worden de huwelijken gearrangeerd door de ouders – besloot de vader van Rabi dat hij het hoogste doel van het Hindoeïsme wilde bereiken: moksja. In elke godsdienst is het doel verschillend! Moksja betekent bevrijd zijn van tijd, ruimte en alle elementen. Het betekent Zelfrealisatie, of god-realisatie. Elke mens is god, zeggen de Hindoes, maar je bent vergeten dat je god bent. Die onwetendheid heet ‘avidia’ (Sanskriet). Volgens de Hindoes is onwetendheid het centrale probleem van het universum. We moeten ons realiseren, herontdekken zeg maar, dat we god zijn. Daarom moeten we aan yoga doen. Ondertussen is yoga ook bij ons heel populair geworden. Heel veel mensen rennen naar de yoga, vaak ook voorgeschreven door hun dokter, want ze menen dat yoga dé oplossing is voor hun problemen. En de yoga-leraar zegt dat yoga niets van doen heeft met religie, maar wel met fitness, met gezondheid, met relaxatie. Maar dat is een leugen! Yoga is het hart van het Hindoeïsme! Er is geen Hindoeïsme zonder yoga, er is geen yoga zonder Hindoeïsme. Yoga betekent: een juk opleggen, verbinden. Het doel van het Hindoeïsme is verbonden te worden met Brahman = het Hindoe concept van God. Volgens het Hindoeïsme is God het absolute, alles is god, het universum is god, de natuur is god, … alles is god. Krishna zegt in de Bhagavad Gita: alles wat is, ben ik. Een Hindoe die yoga doet, denkt niet aan fitness en gezondheid, maar aan verlossing. Want yoga is het belangrijkste middel om verlossing te bereiken. Er zijn verschillende soorten van yoga, en verschillende niveaus van yoga. Oosterse meditatie is een deel van yoga. Als je dus naar een yogaklas gaat, zal je leraar je ongetwijfeld spreken over de fysieke weldaden van yoga. Maar bij de volgende les leer je in jezelf kijken, om het Zelf te vinden. Waarom? Om god te vinden, zegt de leraar. Dat heeft dus te maken met religie! Nochtans zei de leraar aan het begin dat yoga niets te maken heeft met religie. Dat is dus een leugen! Vele mensen in het Westen worden, zonder dat ze het beseffen, Hindoe, door de yoga!

Terug naar de vader van Rabi: die deed de dag na zijn huwelijk een aantal beloftes, omdat hij na dit leven niet meer wilde terugkomen. Volgens de reïncarnatieleer zouden we hier al miljoenen keren geweest zijn over miljoenen jaren. Reïncarnatie is ondertussen heel populair geworden in het Westen. Tussen haakjes, als mensen al miljoenen keren teruggekomen zijn, hoe zou het dan komen dat een land zoals India er nog altijd zo slecht aan toe is?? Daar moeten we toch eens goed over nadenken!
Over de hele wereld zijn er miljoenen mensen die weten dat ze een ziel hebben. Dat wordt op vele en evidente wijzen uitgedrukt: in de schilderkunst, in de architectuur, de muziek, de poëzie in vragen zoals: wat is het leven? Waar vind ik echt leven? Wie ben ik? Wat is liefde? … We hebben spirituele vragen, omdat we een ziel hebben. En als we sterven, weten we dat het leven verder gaat dan het graf. Tegenwoordig zijn er onder impuls van het Hindoeïsme, miljoenen mensen in het Westen die geloven in reïncarnatie.  Ze willen immers hoop na het graf. Maar dan is er een groot probleem: waar is de hoop als ik niet weet op welke manier ik zal terugkomen? Tenminste als reïncarnatie waar is! Het Hindoeïsme leert karma, de leer van oorzaak en gevolg. Je bent wie je bent wegens je vorig leven. Als je een mug doodt, geloven de Hindoes,  kom je als mug terug. Hetzelfde met een vlieg! Waar is de hoop? Misschien moeten we hier in het Westen wel allemaal als varkens terugkomen omdat we zo graag varkensvlees en spek eten! Er zijn miljoenen en miljoenen mensen die sterk in karma geloven. En ze nemen het heel ernstig. We moeten over die zaken nadenken! Als we water koken, doden we miljoenen micro-organismen. Dit te weten is voor Hindoes vreselijk. Er zijn Hindoes die om die reden nooit iets koken! Want ze willen geen miljoenen keren terugkomen als bacteriën! Het probleem in sommige landen is wel dat als men de bacteriën niet doodt, de bacteriën de mensen doden! Hindoes leven ‘ahimsa’ = niets doden, niets! Er bestaat een sekte in India waar de mensen de straat keren vooraleer ze er over wandelen, om toch maar geen insecten te doden. Ze zijn voortdurend bang om insecten of luizen of wat dan ook, te doden. De religieuze Hindoe leeft dagelijks in angst.

De vader van Rabi wilde dus na dit leven niet meer terugkomen! In het Westen is reïncarnatie populair, een gril. Dat is niet zo voor de Hindoes, ze geloven er allemaal in. Reïncarnatie is een formele straf om terug te moeten komen. De Hindoe gelooft in samsara. Samsara is het rad, het wiel van de wedergeboorte. Dat wil zeggen: dood -wedergeboorte – dood – wedergeboorte – dood – wedergeboorte, en ga zo maar door. Maar een Hindoe wil niet terug komen, hij wil verlost worden uit dit rad van wedergeboorte. De enige manier om eruit te geraken, is je te realiseren dat je god bent. Dat is niet eenvoudig. Het vraagt heel veel en heel hard werk. Vele jaren van intensieve yoga, van meditatie, van ascetisme, zelfdiscipline, zelfkastijding; sommigen slagen zichzelf tot ze bloeden én tot ze sterven! Verder moeten ze lange pelgrimsreizen maken naar heilige steden en hoge bergen. De Himalaya is god. Duizenden gaan naar grotten in de bergen en zitten daar jaren yoga te doen en te mediteren om verlossing te vinden. De vader van Rabi deed dus verschillende beloftes, o.a. dat hij zou stoppen met werken. Zoiets wordt bij de Hindoes volledig geaccepteerd. Vrouwen, kun je je inbeelden dat je man ’s avonds thuiskomt en zegt: ik wil niet meer werken, want ik wil verlossing – of hij zegt tegen zijn vrouw vlak na zijn huwelijk: je bent belangrijk, maar ik wil verlossing! De mentaliteit in India is totaal verschillend! Als een man met 10 kinderen zijn job opgeeft, zijn vrouw verlaat en naar de Himalaya trekt om er in een grot jaren te gaan mediteren, wordt dit ten zeerste gerespecteerd! Er komt geen kritiek, integendeel! Maar zo redeneren we   niet in het Westen! Een dergelijk besluit zou gezien worden als een totaal gebrek aan verantwoordelijkheid! Verantwoordelijkheid heeft dus in het Oosten een totaal andere betekenis.

De vader van Rabi had ook de belofte gemaakt om nergens nog naartoe te gaan. Hij zat op zijn bed, in lotushouding met de ogen gesloten. Hij deed enkel nog yoga en meditatie. Zijn leerlingen kwamen hem opzoeken, ze bogen voor hem en aanbaden hem als een god. Zijn vader was strikt vegetariër: hij at zelfs geen cake als er ei in zat. Hij at heel weinig. Hij had ook de belofte gedaan om nooit zijn haar of baard af te snijden. Baard en haar zijn voor een Hindoe heel heilig. Zo leefde hij 8 jaar lang.  In die atmosfeer werd Rabi geboren, verwekt tijdens de enige nacht die vader met zijn vrouw doorbracht vooraleer hij voor de definitieve verlossing koos. Vader was een avatar = een god die mens geworden is. Hij was de perfecte meester. Rabi boog voor hem en aanbad hem. Zijn vader had beloofd om naar niemand meer te kijken. Want Hindoes geloven dat alles maya is = illusie. Alles is illusie! Lijden, pijn, ziektes, miserie, … bestaan niet; de stoel waarop je zit, bestaat niet. Ze zijn illusie.
Zijn vader sprak nooit. Het was een vader die zijn zoon nooit heeft vastgepakt, of gekust, nooit een woord tot zijn zoon heeft gesproken! Maar, volgens Hindoenormen leefde hij het best mogelijke leven dat je kunt leven! Op een dag beval een dokter zijn haar af te scheren. Vader mocht niet spreken, hij kon zich dus niet verdedigen. De dokter scheerde dus zijn haar af, en wat gebeurde er? Hij viel prompt achterover en hij was dood! Hoe was dat mogelijk? Miljoenen Hindoes zullen je zeggen dat als je een belofte aan een god breekt (er zijn 333 miljoen goden in het Hindoeïsme), dat dan de tragedie op je wacht! Je kunt een oog verliezen, of een been, of iemand in de familie kan op tragische wijze sterven, je huis kan afbranden, en dat alles omdat je je belofte verbroken hebt! Niet omdat de goden echt zijn, maar omdat er demonische krachten in het Hindoeïsme werkzaam zijn! Hindoes vereren zowel goden als demonen. Dat is normaal in het Hindoeïsme! In de Bhagavad Gita zegt Krishna: ik ben de prins van de demonen. Tegenwoordig trachten moderne Hindoes, vooral Westerse Hindoes dit te ontkennen. De Hare Krishna’ s zullen dit ontkennen. In het Westen heeft het woord demon een negatieve connotatie. Maar Hindoes zijn niet beledigd als je hen zegt dat ze demonen aanbidden, want ze wéten dat ze demonen aanbidden. Zo is de god Shiva de vernietiger. Hij wil alles vernietigen. Shiva is de satan van het Hindoeïsme! Rabi’s vader stierf door demonische krachten van het Hindoeïsme! Als er in India zoiets gebeurt, worden mensen bang en leven ze in angst. Dan rennen ze naar de tempels, brengen offers, geven geld aan de heilige mannen. Want ze zijn bang dat hen hetzelfde zal overkomen!
De vader van Rabi was gestorven zonder een woord tegen zijn zoon te spreken! Wat een verlies om religieuze redenen! Miljoenen Hindoekinderen maken hetzelfde mee: een vader die totaal niet beschikbaar is om religieuze redenen! Maar niemand bekritiseert dit, het wordt allemaal aanvaard!

3. Rabi nam na vaders dood diens plaats in. Hij beoefende yoga en meditatie op heel jonge leeftijd. Hij deed dat heel intensief! Hij bestudeerde de Hindoe geschriften, hij aanbad vele goden: Krishna, Rama, Vishnu, Shiva, Brahma, … en dierengoden: de olifant-god, de aap-god, de geit-god, … Hij geloofde in hen zoals miljoenen Hindoes dat doen. In zijn yoga en meditatiepraktijk had hij veel mystieke ervaringen. Hij deed Baktiyoga, karmayoga, mantrayoga. Mantrayoga is naar het Westen gebracht door Maharishi, de goeroe van de Beatles. De methode heet Transcendente Meditatie: keer op keer op keer dezelfde mantra herhalen. Die mantra reciteren bij de meditatie is noodzakelijk: de vibraties die erdoor ontstaan zijn dé manier om de goden, en Rabi zegt dat het demonen zijn, aan te trekken. De mantra doet 2 dingen: hij inviteert een bepaald spiritueel wezen om binnen te komen in diegene die de mantra reciteert, en hij creëert bij diegene die mediteert de passieve staat die de fusie met alle dingen vergemakkelijkt, de Zelfrealisatie. De Hare Krishna beoefent de baktiyoga: god-realisatie door aanbidding van Krishna. Tantra yoga, naar het Westen gebracht door Bhagwan, betekent: god-realisatie door seksualiteit; Rabi zou zeggen: god-realisatie door perversiteit. Tantra yoga wordt in India bijna niet meer beoefend; dit is waarschijnlijk te wijten aan het werk van christelijke missionarissen. Tussen haakjes, Bagwan is gestorven door AIDS, net zoals veel van zijn navolgers! 
Meditatie is een onderdeel van yoga. In Oosterse meditatie moet je je geest leegmaken en aan niets denken. En dat is mogelijk! Rabi bereikte het. Alleen als je deze staat bereikt, begin je mystieke ervaringen te hebben: astrale reizen, ruimtelijke reizen, trance-ervaringen waarbij je bovennatuurlijke wezens ontmoet. Je ziet allerhande psychedelische kleuren, en je hoort mystieke muziek. Toen Rabi jaren later, in de sixties, naar Engeland kwam om er te studeren, stelde hij verbaasd vast dat druggebruikers dezelfde ervaringen hadden! Zij ervaren door druggebruik wat hij ervaarde door yoga en meditatie! Hij kwam tot de conclusie dat de bron van de ervaringen dezelfde moest zijn! Trouwens druggebruik was vroeger normaal in de tempel, en hasj roken was een onderdeel van de Hindoeceremonie. Bij zijn trance-ervaringen ontmoette Rabi lichte wezens, maar ook heel donkere en heel lelijke wezens, demonische wezens. Hij voelde er zich oncomfortabel bij. Hij begreep dit ook niet! Hoe kon dit? Hij wilde van dergelijke wezens bevrijd worden! Maar het gebeurde bij elke trance-ervaring en hij had er veel last van! Ondertussen kwamen mensen naar hem toe, ze bogen voor hem en ze aanbaden hem. Ze wilden zijn zegen voor hun volgende leven. Maar Rabi had grote problemen: ondanks zijn spiritualiteit en zijn mystieke ervaringen was hij helemaal leeg vanbinnen. En hij was ontevreden. Er is veel ontevredenheid in het Westen, maar er is ook heel veel ontevredenheid in het Oosten. Zelfs hogepriesters, goeroes en yogi’s zijn leeg en onvoldaan. Het is de centrale neurose in de wereld. Die leegte en die onvoldaanheid zijn een ernstig signaal dat er iets heel erg mis is! Rabi voelde zich dus heel slecht: mensen kwamen aan zijn voeten en gaven geld, maar hij kon hen niets geven. Hij realiseerde zich ook dat hij een zondaar was, zoals iedereen. Maar in het Hindoeïsme wordt dit niet geleerd. Er is ook geen vergiffenis, integendeel: er is karma! Zelfs goden kunnen daar niet onderuit. Vishnu is ooit teruggekeerd als een varken, zeggen de schriften, omwille van zijn karma! Karma staat boven de goden. Rabi had hier grote problemen mee want hij wist dat hij een zondaar was. Maar in het Hindoeïsme kan de zonde niet weggenomen worden. Hij had nog een ander probleem: er was in hem een heel grote woede, een razernij zelfs, en die was er gekomen door meditatie. Heel veel mensen die intensief mediteren hebben hetzelfde probleem. Om die reden verzette Boeddha – zelf oorspronkelijk Hindoe -  zich hevig tegen yoga en meditatie omdat dat heel gevaarlijk kan zijn! Over dergelijke zaken horen we in Europa niets! We horen enkel de aantrekkelijke dingen! De medaille heeft dus een andere zijde! Rabi leefde in angst omwille van deze razernij. Hij wilde geen enkel insect doden, maar op een dag heeft hij bijna zijn tante vermoord. Want deze razernij was oncontroleerbaar! De kracht kwam duidelijk niet van hem, ze was demonisch! Niet alle buitengewone dingen komen van dezelfde god! Niet alle parapsychologie komt van dezelfde god! En astrale en trance ervaringen komen niet altijd van dezelfde god! Er zijn 2 bronnen van kracht: God en de satan! De kracht van de satan is heel onzuiver en destructief!

Er is veel teleurstelling bij mensen. Daarom rennen ze naar het mystieke, naar het magische, naar de mirakels, en ze beseffen niet dat het een val van de satan is! Satan is in onze wereld heel actief om mensen aan zijn kant te krijgen! En hij komt niet met 2 horens en een staart. De Bijbel zegt dat hij als een engel van licht komt! Wat hij voorstelt, is heel aantrekkelijk! Miljoenen mensen houden zich tegenwoordig bezig met occultisme, spiritisme, hekserij, mediums, … ze proberen met de doden te spreken. Maar weet dat dit alles een gruwel is in Gods ogen. Het is verkeerd om met de doden om te gaan en ermee te spreken. Dat zegt de Bijbel. Toch gaan er zoveel Europeanen naar spiritisten en media. Rabi bedreef als Hindoe al deze zonden: valse goden aanbidden, idolen, dieren, geesten, demonen. Hij deed het echter vanuit een grote onwetendheid. Hij was onschuldig. Maar hij begon zich te realiseren hoe leeg hij vanbinnen was, hoe verloren. Bovendien begon hij te beseffen dat er een God is, maar hij kende Hem niet persoonlijk. Hij kreeg het heel sterke verlangen om de ware en levende God persoonlijk te leren kennen. Hij was heel gefrustreerd, hij dacht zelfs aan zelfmoord. Op een dag kwam een dame naar hem thuis. Zij was voordien Hindoe, maar was nu christen geworden. Ze bracht de boodschap van de Bijbel en ze zei: “Rabi, God houdt van je!” Iets dergelijks had hij in het Hindoeïsme nooit gehoord! In geen enkele andere wereldgodsdienst (uitgezonderd natuurlijk in het Jodendom) zal je horen dat God je persoonlijk bemint. Alle godsdiensten hebben goede onderrichtingen, en allemaal spreken ze over de liefde, maar in geen enkele andere godsdienst hoor je dat God je persoonlijk bemint. Deze dame zei verder: Jezus Christus is aan het kruis gestorven om al je zonden te vergeven. God wil in je leven binnenkomen, maar Hij komt alleen doorheen Jezus Christus. Jezus is dé Weg, dé Waarheid en hét Leven. Jezus zei niet: Ik ben één van de vele wegen; Hij zei: Ik ben dé Weg. Hij zei ook niet: Ik ben een deel van de Waarheid; Hij zei: Ik ben dé Waarheid. De Weg naar God is doorheen God. Daarom zei Jezus: Ik ben dé Weg! Rabi werd heel kwaad tijdens dit gesprek, hij haatte christenen, en zou er nooit aan denken om er één te worden. Maar in de dagen daarna begon de H. Geest zijn hart te overtuigen en hem zijn verlorenheid te tonen, zijn nood aan vergiffenis, aan verlossing, aan eeuwig leven. Op een dag ging hij dan toch op de knieën en nodigde de ene en ware God in zijn hart uit. De Bijbel zegt: Ik sta voor de deur en Ik klop. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden, en hij met Mij. Rabi ervaarde dat tonnen duisternis uit hem weggingen. Hij heeft begrepen dat al die mystiek, die astrale reizen, ruimtelijke reizen, trance-ervaringen, geïnspireerd worden door de satan. Duisternis ging uit hem weg, maar ook zijn speciale psychische vermogens die hij verkregen had door zijn intensieve yoga en meditatie, en door de aanbidding van al die goden en demonen. Er kwam een wonderlijk licht in hem binnen. Jezus zegt: Ik ben het Licht van de wereld. Jezus veranderde hem en maakte hem totaal nieuw. Rabi trekt nu de wereld rond met deze boodschap; hij is een groot profeet voor deze tijd! 13 leden van zijn familie werden christen. Ze namen alle beelden, prenten, attributen, altaren, … alles wat aan hun godsdienst herinnerde en staken het in brand. Dit heeft hen ten diepste bevrijd.

Tot daar het verhaal van Rabindranath Maharaj. Hij doorprikt het mooie plaatje van veel westerlingen over India, over het Hindoeïsme, over yoga en meditatie. Wat Rabi vertelt over India en over het Hindoeïsme, horen we nooit! Maar het is een verhaal dat we moeten horen. Want het Westen kent een invasie van Oosterse religies en van praktijken die ermee verbonden zijn of ervan afgeleid! Ik denk nu, buiten allerlei vormen van yoga en meditatie om, spontaan aan zaken zoals mindfulness, autosuggestie, hypnose, visualisatie, geleide verbeelding, positief denken, witte en zwarte magie, channeling, spiritisme, … Dat alles is gebaseerd op Hindoeïsme. Maar ook heel de beweging van de tegencultuur van mei 68 met zijn drugs, rebellie, rock en popmuziek en hippies, was in wezen Hindoeïsme. Waarom? Omwille van het idee van eenheid van alle leven, vereniging met het Universum, vegetarisme, zijn eigen ding doen. Het Hindoeïsme leert dat het dharma van ieder mens, dat wil zeggen wat hij moet doen en hoe hij moet leven, verschillend is en dat iedereen dit individueel moet ontdekken. Er is geen algemene morele code. Krishna leert dat je gelijk welke weg kunt nemen – dat wil zeggen je eigen ding doen – en nog bij hem uitkomen.  Dat is precies de mentaliteit in onze maatschappij vandaag. Ieder doet zijn eigen ding, velen willen bevrijd zijn van hun christelijke wortels. De religie of filosofie kiezen die bij hem of haar past. Het maakt niet uit, je komt toch altijd terecht! Niemand staat er bij stil vanwaar die ideeën komen en waartoe ze leiden. Dat een dergelijke levensvisie niet vervult en niet gelukkig maakt, zien we onmiddellijk als we rondom ons kijken, en misschien ervaren we het ook zelf in ons eigen leven. Dat sommige zaken bovendien niet onschuldig zijn, maar ronduit demonisch leren we van Rabindranath Maharaj. Paulus bevestigt ons dit ook  in de eerste brief aan de Korintiërs: ‘Wat de heidenen offeren,’ – Hindoeïsme is een heidense godsdienst! – ‘offeren zij aan de boze geesten en niet aan God, en ik wil niet dat gij gemeenschap aangaat met de boze geesten.’ En in de 2de Johannesbrief lezen we: ‘Al wie te ver wil gaan, en niet blijft bij de leer van Christus, heeft God niet. Wie bij die leer blijft, heeft zowel de Vader als de zoon.’ Wij als christenen, als katholieken hebben alles: wij hebben de volheid. Er is geen enkele reden waarom we onze christelijke wortels zouden moeten loslaten. Het is dan ook mijn grote hoop dat we met z’n allen de diepe waarheid van ons christelijk geloof opnieuw zouden ontdekken!

Marleen Caers

Bron:
Death of a guru, Rabindranath R. Maharaj, Hodder & Stoughton, London Sydney Auckland, 2004
Conferenties van Rabindranath op internet: https://www.youtube.com/watch?v=yW5IOgH0m3c