Het dagblad Trouw neemt het op voor de pedofiele
medeburgers. In een artikelvan afgelopen zaterdag stellen ze dat pedofilie geen ziekte is maar een
geaardheid. Al eerder schreef
Sjaak Oostveen op onze website dat reeds jaren lang door de media vergoelijkend
gesproken en geschreven is over pedofilie. Die lijn wordt dus gewoon voortgezet
en nu ook door een krant die zich christelijk noemde.
In het artikel wordt geprotesteerd tegen het volstrekte
afwijzen van pedofilie, “de overheid beschouwt pedofilie als een gestoorde
seksuele geaardheid”. En het volk is al niet beter want: “hier en daar klinkt
de roep om pedofielen chemisch te castreren”. Net als bij homoseksualiteit
moeten we gaan erkennen dat pedofilie een geaardheid is, geen ziekte. Het was
al lang voorspelt dat na de aanvaarding van homoseksualiteit de pedofilie zou
volgen. De roep om erkenning van bestialiteit zal wel niet lang op zich laten
wachten.
De krant stelt verder: “We moeten eerlijk zijn. Voor
iedereen is seksualiteit een drift die niet zomaar bestuurbaar is met
moralistische regelgeving. Mensen zoeken nu eenmaal mogelijkheden om aan deze
drift vorm en inhoud te geven.” Zo zijn mensen nu eenmaal, je kunt een hond
toch moeilijk verbieden te blaffen, dat zou hondonwaardig zijn, en hoe kun je
door moralistische regeltjes een pedo verbieden om kinderen te liefkozen? Niet
langer wil men erkennen dat naast het goede het kwaad in de mens huist, dat de
zonde een realiteit is die we onder ogen moeten zien. Niet elke neiging die we
voelen is goed, en we kunnen wel de vrouw begeren die van een ander is, maar we
zondigen dan tegen de man wiens vrouw zij is. Niet alleen volgens die
moralistische regeltjes maar ook volgens ons geweten, wanneer we dat tenminste
niet volledig dichtgeschroeid hebben.
Trouw gaat lustig verder met vergoelijken door te stellen
dat: “Zelfs kinderen hebben erotische gevoelens. Zij zoeken warmte en
genegenheid. Een pedofiel moet die gevoelens echter niet met grotemensenseks
beantwoorden, en hij moet scherp naar kinderen luisteren. Pedofielen hebben
daarbij steun en advies nodig.”
Bovendien kan pedofilie soms schadelijk zijn, maar: “Nu wordt deze
schade soms overdreven en gedramatiseerd. Een kind wordt automatisch als
slachtoffer beschouwd en behandeld, wat leidt tot een self-fulfilling prophecy.
Het kind zal het slachtoffer worden dat het geacht wordt te zijn.“ Vraag dat
maar eens aan iemand die als kind misbruikt is! Of aan een vader wiens dochter
verkracht is door een pedofiel. Dan hoort u wel iets anders, de schade wordt
overdreven…, hoe durven ze. Verder wordt hier geïmpliceerd dat grotemensenseks
weliswaar niet gepast is, maar voor andere vormen van seks wordt de deur open
gehouden.
Hoe anders reageren de media wanneer een priester een kind
misbruikt, dan kan zowel die priester als ook de Kerk aan de schandpaal
genageld worden, geen begrip, geen verzachtende omstandigheden. Dan mag
moraliserend en gesproken worden en de Kerk beschimpt. Nu is het ook een grote
schande dat dit in de Kerk gebeurd is, maar de media meet op dit punt toch met
twee maten.
Laat het Dagblad Trouw Jezus woorden indachtig blijven: “Maar
wie één van deze kleine (kinderen) die op Mij vertrouwen ten val brengt, kan
beter met een molensteen om zijn nek in volle zee gegooid worden. Wee de wereld,
die zo vaak mensen ten val brengt. Want al zijn valstrikken onvermijdelijk, wee
de mens die een ander ten val brengt.” (Matt. 18: 6-7)
